اینترنت اشیا در راه آهن
دستگاههای اینترنت اشیا نه تنها در وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوسها و قطارها و راه آهن قابل نصب هستند بلکه میتوانند در زیرساختهای شهر نیز گنجانده شوند. سنسورهای موجود در جادهها، قطارها، سکوهای راه آهن، ایستگاههای راه آهن، مسیرهای ریلی و سایر قسمتهای مسیرهای مسافرتی میتوانند تنظیم کنندههای حملونقل را قادر سازند تا از دید ثابت در سیستم حملونقل عمومی برخوردار باشند. دادههای جمعآوری شده از سنسورها و سکوی اینترنت اشیا ، میتواند به مقامات حملونقل اجازه دهد بدون از دستدادن بهرهوری عملیاتی، خدمات پیشرفتهای را به شهروندان ارائه دهند. از آنجا که سیستمهای حملونقل موجود بسیار غیرقابل پیش بینی و در معرض تأخیر هستند، مسافران مجبور میشوند با در نظر گرفتن این تأخیرها، سفرهای خود را برنامهریزی کنند. این مشکل را میتوان با استفاده از ردیابی اینترنت اشیا از طریق قطارها برای دادن اطلاعات در زمان واقعی به مسافران، حل کرد و این اطلاعات را از طریق برنامههای ویژه تلفن همراه در تلفنهای هوشمند به مسافران منتقل کرد.
در ایستگاه های راه آهن تا شعاع هزار متری، سیگنالها، درِ جعبههای ارتباطی، پیچها، وسایل و تجهیزات فلزی و چدنی قابل فروش و حتی کابلهای مسی، در معرض خطر دزدی هستند. حفظ و نگهداری این تجهیزات، برعهده نیروی انتظامی مستقر در محوطه ایستگاههاست. اما در بلاکهای خطآهن، وضعیت متفاوت است. دزدی پیچهای ریل، از رایجترین نوع دزدیهاست و از آنجا که محافظت کمتری در طول خطوط وجود دارد، بیشتر دزدها را تطمیع میکند. به جز حفاظت فیزیکی، راههای دیگری نیز برای جلوگیری از دزدی تجهیزات ریلی وجود دارد که مهمترین آنها استفاده از فناوری اینترنت اشیا است. با استفاده از این سامانه، همه تجهیزات راه آهن میتوانند بدون نیاز به نیروی انسانی رصد شوند. وقتی تجهیزات ریلی به اینترنت اشیا متصل باشند ، اطلاعات آنها در تمام لحظههای شبانهروز، جمعآوری و پردازش میشود. این سامانه توسط اینترنت اشیا علاوه بر اینکه جلو دزدی را میگیرد، از وقوع حادثه ناشی از دزدی نیز جلوگیری میکند؛ زیرا اطلاعات در این سامانه بهطور لحظهای و فوری دریافت خواهد شد.